W przełomowym momencie 31 października 2008 roku tajemnicza osoba lub grupa działająca pod pseudonimem Satoshi Nakamoto opublikowała przełomowy artykuł techniczny zatytułowany „Bitcoin: elektroniczny system gotówkowy typu peer-to-peer”. Ten przełomowy dokument został rozesłany za pośrednictwem kryptograficznej listy mailingowej zbiegając się z najważniejszymi wydarzeniami finansowymi, w tym historycznym bankructwem Lehman Brothers i zatwierdzeniem przez rząd pomocy dla przemysłu w wysokości 700 miliardów dolarów.

Kilka miesięcy później, 3 stycznia 2009 r., uruchomiono sieć Bitcoin, rozpoczynając nową erę zdecentralizowanej waluty cyfrowej pozbawionej władz centralnych, takich jak banki czy pośrednicy. Bitcoin umożliwia szybkie i bezpieczne przelewy do każdego, kto posiada adres Bitcoin, niezależnie od lokalizacji, bez konieczności posiadania zezwoleń i ciężaru niepotrzebnych opłat. Pierwsza transakcja Bitcoin zawierała nawet odniesienie do godnego uwagi nagłówka gazety z tamtych czasów: "The Times, 3 stycznia 2009 r. Kanclerz u progu przyznania drugiej pomocy bankowi" (The Times 03/Jan / 2009 Chancellor on the brink of second bailout for banks").

BTC, główna jednostka walutowa w systemie Bitcoin, która ma ograniczoną liczbę 21 milionów. Każdy Bitcoin można podzielić na 100 milionów Satoshi lub SAT, co jest porównywalne z Centem w dolarze. Tak jak fizyczna gotówka jest wykorzystywana do natychmiastowych transakcji i rozliczeń, tak Bitcoin służy jako pieniądz elektroniczny, ułatwiając globalne transakcje bez granic za pomocą uniwersalnej waluty.

Bitcoin, kryptowaluta, która zrewolucjonizowała cyfrową przestrzeń finansową, ma długie korzenie. Jego początki sięgają dziedziny kryptografii i bogatej historii cyberpunkowej obejmującej kilkadziesiąt lat, z projektami takimi jak B-money, Bit Gold, eCash i HashCash.

W 2006 roku tajemnicza osoba lub grupa osób działających pod tajemniczym pseudonimem Satoshi Nakamoto rozpoczęła rozwój tego rewolucyjnego cyfrowego systemu monetarnego. Kulminacją tej podróży było wydanie białej księgi Bitcoin w 2008 roku i oficjalne uruchomienie sieci w 2009 roku. Chociaż niektórzy znani kryptografowie, w tym Gel Finney, Nick Szabo, Wei Dai i Adam Beck (Hal Finney, Nick Shabo, Wei Dai, Adam Beck), byli uważani za potencjalne postacie Satoshi, wszyscy zaprzeczyli ich powiązaniom z tym projektem.

Satoshi kontynuował współpracę z innymi twórcami bitcoinów do połowy 2010 roku, kiedy kontrola nad repozytorium kodu źródłowego przeszła w inne ręce. Po odejściu z projektu w 2011 roku Satoshi pozostawił po sobie archiwum e-maili i postów na forum poświęconych przyszłości Bitcoin. Dziś tętniąca życiem i duża społeczność składająca się z milionów użytkowników i setek oddanych programistów nadal rozwija ekosystem Bitcoin.

Bitcoin powstał jako cyfrowy system płatności typu open source, niosący rewolucyjną innowację: stworzenie samowystarczalnego, niezawodnego i zdecentralizowanego systemu transferu środków.

Tradycyjne instytucje finansowe, takie jak banki, działają w ramach scentralizowanych struktur, często chroniąc działania swoich operatorów przed użytkownikami, co wymaga zaufania do procesu. Taka scentralizowana struktura jest podatna na błędy, nadużycia i oszukańcze działania.

Bitcoin rozwiązuje te problemy za pomocą zdecentralizowanej struktury, którą tworzą i kontrolują jej uczestnicy. Eliminuje to potrzebę centralnego operatora. Salda użytkowników są publiczne, natomiast ich Dane Osobowe pozostają ukryte, a mechanizmy protokołu sieciowego stale sprawdzają dokładność wszystkich danych.

Sieć Bitcoin składa się z węzłów-komputerów połączonych w jedną sieć, z których każdy jest wyposażony w specjalistyczne oprogramowanie. Każdy węzeł przechowuje i aktualizuje kopię łańcucha bloków Bitcoin, kontrolując weryfikację transakcji, tworzenie nowych bloków i weryfikację łańcucha bloków za pomocą algorytmu zwanego „dowodem pracy” (Proof-of-Work).

Stworzony przez anonimowego twórcę, geneza Bitcoina skupiała się na wyeliminowaniu niedociągnięć nieodłącznie związanych z tradycyjną walutą w dzisiejszej gospodarce. Waluty narodowe, zwane pieniędzmi fiducjarnymi, są zwykle emitowane i kontrolowane przez rządy i działają w ramach systemów scentralizowanych, co wiąże się z pewnymi wadami. Wartość pieniądza fiducjarnego w dużej mierze zależy od zaufania do emitenta i jego działań i jest on podatny na ciągłą inflację, co prowadzi do jego dewaluacji.

W blockchainie Bitcoin zamiast pieniądza fiducjarnego do transakcji wykorzystywana jest odrębna jednostka rozliczeniowa – kryptowaluta. Jego główną funkcją jest służenie jako środek przesyłania wartości w sieci Bitcoin. Wartość tej kryptowaluty można wyrazić w dowolnej dogodnej formie, w tym w walucie krajowej, tworząc w ten sposób cenę Bitcoin. Należy zauważyć, że wartość oryginalnej kryptowaluty nie jest podyktowana przez bank centralny, rząd ani żadną inną organizację; zamiast tego jest określana przez użytkowników i inwestorów na otwartym rynku.

Dlatego cena bitcoina jest określana wyłącznie przez samych właścicieli kryptowaluty, niezależnie od władz zewnętrznych. Niektórzy badacze sugerują oszacowanie wewnętrznej wartości bitcoina.

Należy podkreślić, że Bitcoin został pierwotnie pomyślany jako zamiennik pieniądza fiducjarnego, ale dziś jest postrzegany przede wszystkim jako cenny aktyw inwestycyjny, który nadal zachowuje swoją praktyczność w transakcjach.

Z każdym udanym wydobyciem nowego bloku w sieci Bitcoin pojawiają się nowe monety Bitcoin. Dzieje się tak ze stałą prędkością około 6 bloków na godzinę. Jednakże liczba nagród za bloki i tempo emisji nowych Bitcoinów są redukowane w regularnych odstępach czasu w procesie zwanym halvingiem, który ma miejsce co cztery lata.

Emisja bitcoinów odbywa się zgodnie z ustalonym harmonogramem, a całkowita liczba monet zaplanowanych do wydania jest ograniczona do 21 milionów. Szacuje się, że ostatni Bitcoin powstanie około 2140 roku.

Proces tworzenia nowych bitcoinów przypomina zwykłą emisję pieniędzy, ale zamiast drukować fizyczne banknoty przez agencje rządowe, kryptowaluta jest wydobywana w procesie zwanym „wydobywaniem”. Polega na rozwiązywaniu skomplikowanych zagadek matematycznych przy pomocy komputerów rozproszonych po całym świecie. Górnicy łączą swoje zasoby obliczeniowe, aby zwiększyć wydajność i otrzymać nagrody za swój wkład.